भौतिकशास्त्र परिभाषा कोश

adj. प्रकाशचित्रीय, प्रकाशचित्रण

कॅमेरा, रूपित्र

n. कॅमेरा (पु.), रूपित्र (न.)

प्रकाशचित्रण पायस, प्रकाशचित्रण पायस

प्रकाशचित्रण पद्धति (as in : photographic method of detecting radiation प्रारण संसूचित करण्याची प्रकाशचित्रण पद्धति)

व्यस्त प्रकाशचित्र

सम प्रकाशचित्र

Acous. प्रकाश अभिलेखन

Optics प्रकाशचित्रीय अनुरेख (पु.अ.व.)

n. (as, the art and science of making permanent images by exposing certain chemical substances to light rays) प्रकाशचित्रण (न.)

n. (luminescence in which the, excitation is produced by visible or invisible light) प्रकाशदीप्ति (स्त्री.)

n. फोटोनकाशा (पु.)

n. (a meson, commonly a π -meson, ejected from a nucleus by an impinging photon) फोटोमेसॉन (पु.)

n. Light (as, an instrument for comparing the luminous intensities of two sources of light) अनुदीप्तिमापी (पु.)

adj. अनुदीप्तिमितीय

अनुदीप्तिमितीय घनता

n. १ (as, a branch of science that deals with measuring the intensity-of light) अनुदीप्तिमिति (स्त्री.) २ (as, the practice of using a photometer) अनुदीप्तिमापी योजना (न.)

n. (a photograph of a magnified image of a small object) सूक्ष्मदर्शी चित्र (न.) (सूक्ष्मदर्शी प्रकाशचित्र)

n. (as, the production of normal negatives and prints of objects of microscopic dimensions) सूक्ष्मदर्शी चित्रण (न.) (सूक्ष्मदर्शी प्रकाशचित्रण)

n. (also photomultiplier tube) (an electron multiplier in which the first stage consists of photoelectric emission from a suitable cathode-also called multiplier phototube) प्रकाशविद्युत गुणक (पु.)