भौतिकशास्त्र परिभाषा कोश

v.t. & i. क्षरण करणे, झीज करणे, क्षरण होणे, झीज होणे

n. (action or process of corrosive chemical change not necessarily accompanied by loss of form or compactness; typically a gradual wearing away or alteration by a chemical or electrochemical essentially oxidising process) क्षरण (न.), झीज (स्त्री.) cf. erosion

adj. (प्रवाह) अपघर्षी, adj. क्षारक, क्षरणकारी

n. (abbr. of cosine) Math. कॉस (स्त्री.), कोज्या (स्त्री.)

n. (abbr. of cosecant) Math. कोसेक (पु.), कोच्छेद (पु.), व्युज्या (स्त्री.)

n. (abbr. cosec or csc) Math. कोसीकंट (पु.), कोच्छेद (पु.), व्युज्या (स्त्री.)

n. (abbr. cos) Math. कोसाइन (स्त्री.), कोज्या (स्त्री.)

कोसाइन कुंडलन

adj. (of, from, or relating to the cosmos) वैश्व, विश्व–

वैश्व रज

वैश्व प्रारण

विश्वकिरण (पु.)

वैश्व वर्ष

(electrons in a soft component of cosmic rays which originate from the decey of mesons) विश्वकिरण ऱ्हास इलेक्टॉन (पु.अ.व.)

adj. विश्वोत्पत्तिशास्त्रविषयक, विश्वोत्पत्तिसंबंधी

n. (the creation, origination, or manner of coming into being of the world or universe; a theory or account of the origination of the universe) विश्वोत्पत्तिशास्त्र (न.)

adj. विश्वरचनेसंबंधी

n. (a general description of the world or of the universe; the science that deals with the constitution of the whole order of nature or the figure, disposition, and relation of all of its various parts) विश्वरचना (स्त्री.)

adj. विश्वस्थितिशास्त्रासंबंधी

n. (a science of the universe) विश्वस्थितिशास्त्र (न.)