भौतिकशास्त्र परिभाषा कोश

n. (one of several processes of erosion– the wearing away of rocks and soil by abrasive action of material moved along esp. by waves, streams, or glaciers) (प्रवाह) अपघर्षण (न.) cf. erosion

v.t. १ (to alter or adjust so as to bring to some standard or required condition– as, to correct the reading of a gas volume for temperature and pressure or to correct the lens for spherical aberration) संशुद्धी करणे २ दुरुस्ती करणे, सुधार करणे adj. १ संशुद्ध २ (as, conforming to or agreeing with fact– it implies freedom from fault or error, oft. as judged by some conventional or acknowledged standard) बरोबर, अचूक cf. precise

adj. १ संशुद्ध २ दुरुस्त केलेला, सुधारित, सुधार केलेला

संशुद्ध भिंग

n. १ संशुद्धि (स्त्री.) २ दुरुस्ती (स्त्री.), सुधार (पु.)

adv. ठीक, बरोबर

n. अचूकपणा (पु.)

संशुद्धि भिंग

v.t. (also corelate) सहसंबंधन करणे, परस्परसंबंधित करणे

adj. सहसंबंद्ध

सहसंबद्ध तथ्य

n. (also corelation) १ सहसंबंध (पु.), परस्परसंबंध (पु.) २ (as, act of correlation) सहसंबंधन (न.)

adj. सहसंबंधी

v.i. १ (to be in conformity or agreement) अनुरूप असणे २ (to be equivalent; be parallel; be the counterpart) तत्सम असणे ३ Math. (to be connected by means of a geometrical transformation or by means of a functional relation) –शी संगत असणे

n. १ अनुरूपता (स्त्री.) २ तत्समता (स्त्री.) ३ Math. संगतता (स्त्री.)

Light संगतता नियम

adj. १ तदनुरूप २ तत्सम ३ Math. संगत

Math. संगत कोन

physical Chem. संगत अवस्था (स्त्री.अ.व.)

संगत मूल्य