भौतिकशास्त्र परिभाषा कोश

n. अंतर्ग्रथन (न.)

v.t. & i. (to connect in such a way that the motion of any part is constrained by another part; to lock together) अंतःपाशित करणे, अंतःपाशित होणे

adj. अंतःपाशित

n. अंतःपाशन (न.)

n. मध्यस्थी (पु.), मध्यस्थ (पदार्थ, वस्तु, द्रव्य वगैरे) adj. मध्यस्थ

adj. १ मध्य, मध्यम २ (between extremes or limits; coming or done in between) आंतरवर्ती n. Chem. (a general term for any chemical compound which is manufactured from a substance obtained from natural raw materials, and which serves as a starting material for the synthesis of some other product) माध्यमिक द्रव्य (न.)

मध्ययुग्मन (न.)

मध्य वारंवारता प्रवर्धी, Radio मध्य वारंवारता प्रवर्धी

आंतरवर्ती अवस्था

adj. आंतरधातु–

intermix

n. असंततता (स्त्री.)

adj. असंतत, सविराम

असंतत परिपथ

v.t. & i. (also intermingle) अंतर्मिश्रण करणे, मिसळणे

adj. (also intermingled) अंतर्मिश्रण, मिसळलेला

n. आंतर आपरिवर्तन (न.)

Elec. Comm. आंतर आपरिवर्तनी विरूपण

adj. (existing or acting between molecules) आंतररेणु– (as in : intermolecular forces आंतररेणु बले)

adj. आंतरिक, अंतर्गत, अंतः –