भौतिकशास्त्र परिभाषा कोश

n. असंसंजकता (स्त्री.)

adj. (lacking physical coherence) असंसंजित

असंसंजित किरण (पु.अ.व.)

Nucl. Phys. असंसंजित विकिरण

adj. दहनअक्षम, अदहनीय

n. Math. असंमेयता (स्त्री.)

adj. Math. असंमेय

n. अतुलनीयता (स्त्री.)

adj. अपूर्ण

(also balanced reaction) Chem. (a reversible reaction which is allowed to reach equilibrium, a mixture of reactant and reaction products being obtained) संतुलित अभिक्रिया (अपूर्ण अभिक्रिया)

n. असंपीड्यता (स्त्री.)

adj. असंपीड्य

असंपीड्य द्रायु

adj. असंगण्य, संगणनअयोग्य

adj. १ एकरूप नसलेला २ (relating to the melting-point of a molecular compound at which it decomposes into a new solid phase and a liquid of different composition) असम (as in: incongruent melting असम द्रवण)

n. विसंगति (स्त्री.)

adj. विसंगत

adj. चूक, चुकीचा cf. inaccurate

adv. चुकीने

वृद्धि, वाढ, v.t. & i. वृद्धी करणे, वृद्धी होणे n. वृद्धि (स्त्री.), वाढ (स्त्री.) cf. addition