भौतिकशास्त्र परिभाषा कोश

adj. अविभाज्य

n. १ Elec. Eng., Radio, etc. (as, the apparent opposition in an electrical circuit to the flow of an alternating current; as, the ratio of effective electromotive force to the effective current) संरोध (पु.) २ (as, a resistance to the passage of a substance) संरोध (पु.)

प्ररोध

रोध

Elec. Eng. संरोध संतुलन

n. अवेधनक्षमता (स्त्री.)

adj. अवेध्य, अवेधनक्षम

adj. अपरिपूर्ण

अपरिपूर्ण वायु

n. १ अपूर्णता (स्त्री.) २ (the quality or aspect in which something is incomplete; as, a deficiency) वैगुण्य (न.)

in solids, घन पदार्थांतील वैगुण्ये (न.अ.व.)

n. अनाशिवंगतपणा (पु.)

adj. १ अनाशिवंत २ (of fruits, etc.) न नासणारा

n. अपार्यता (स्त्री.)

adj. (not permitting passage as of a fluid through it substance) अपार्य

adj. (not allowing entrance or passage through) अप्रवेश्य

v.t. & i. अभ्याघात करणे, अभ्याघात होणे, धडकणे

adj. अभ्याघाती, धडकलेला

Nucl. Phys. अभ्याघाती न्यूट्रॉन

n. अवजार (न.) cf. apparatus v.t. कार्यान्वित करणे