भौतिकशास्त्र परिभाषा कोश

n. Elec. Eng. (the cgs Electromagnetic unit of capacitance) ॲबफॅरॅड (पु.)

n. Elec. Eng. (the cgs Electromagnetic unit of inductance) ॲबहेन्री (पु.)

n. १ (capacity to perform) समर्थता (स्त्री.) २ (power to perform) क्षमता (स्त्री.) ३ (skill or competence in doing) कार्यकुशलता (स्त्री.)

adj. १ समर्थ २ क्षम ३ सक्षम

suff. (used in comb.) –योग्य, –पात्र, –य, –ईय

adj. १ (deviating from the normal; differing from the typical) अपसामान्य (अप– deviating from; सामान्य– normal) २ असामान्य (as in : abnormal circumstances असामान्य परिस्थिति)

अपसामान्य अपस्करण, Light, Optics अपसामान्य अपस्करण

अपसामान्य प्रभा

अपसामान्य परावर्तन

n. १ अपसामान्यता (स्त्री.) २ असामान्यता (स्त्री.)

n. Elec. Eng (the cgs Electromagnetic unit of resistance) ॲबोम (पु.)

v.t. अपघर्षण करणे

n. (wearing, grinding or rubbing away by friction) अपघर्षण (न.) cf. erosion

n. घर्षक द्रव्य (न.)

v.t. संक्षेपणे, संक्षेप करणे

adj. संक्षिप्त

Math. संक्षिप्त संकेतन

n.संक्षेप (पु.)

n. (pl. abscissas or abscissae) Math भुज (पु.) cf. ordinate

adj. १ (determined in itself; not relational; independent of arbitrary standards of measurement; having reference to or derived in the simplest manner from the fundamental units of length, mass and time) निरपेक्ष २ (simple; pure; free from mixture; free from imperfection) केवल (as in : absolute alcohol chem. केवल अल्कोहोल)